jesień
95
94
93
92
gnamy do przodu… nie wiadomo dokładnie gdzie… ani po co…
mógłbym tak sobie siedzieć cały czas i patrzeć przez okienko… może zauważyłbym wtedy, kiedy minęło lato…
i muzyczkę znowu dodałem:
jesienną:
i taką…
bo mi się przypomniało
znowu…
o północy trza ruszyć w nieznane… ciemno, zimno i po górach… ino pod nogi patrzeć i troszkę do przodu… nucąc melodyjkę ku pokrzepieniu…
nie uczestniczyłem w żadnym marszu… teraz nikt nie chce się ze mną bawić…
zet i dwa zera 